Η Άλωση της Ελληνικής Μελισσοκομίας από τον Δούρειο Ίππο που λέγεται ( internet)

Μέρες αλληλοσπαραγμού ζει τον τελευταίο καιρό η Ελληνική Μελισσοκομία . Το διαδίκτυο ( internet)  βράζει  κυριολεκτικά . Το επίπεδο  συμπεριφοράς μας έχει πέσει τόσο χαμηλά , ώστε  συχνά προβαίνουμε  διάφοροι σε ύβρεις , απαξιώσεις , ακόμη δε και πρωτοφανείς προσβολές , που δεν συνάδουν με  την Αξιοπρέπεια του Έλληνα Μελισσοκόμου . Γεμίσαμε ειδήμονες , εφήμερους καθηγητές , ξερόλες , αλλά ακόμη και μελισσοκόμους χωρίς μελίσσια που διαπαιδαγωγούν  και κατευθύνουν το μελισσοκομικό γίγνεσθαι.  Κάποιοι άσχετοι  εμφανίζονται  ως πωλητές μελιού  που έχουν παρεισφρήσει  στον χώρο , χωρίς καν να γνωρίζουν πως είναι το μελισσο-σμήνος  και η κυψέλη. Η κατρακύλα μας δεν έχει σταματημό. Φιλίες πρόσκαιρες που αναπτύχθηκαν και έφτασαν σε σημείο  «έρωτα» ,χαμόγελα και ευδαιμονία , μέχρι του σημείου παρεξηγήσεως , σήμερα φαντάζουν κάτι ως  μακρινό ή ουτοπία . Ο Δούρειος Ίππος όλων αυτών λέγεται  social  media με αιχμή το Facebook . Και ενώ αυτό το εξαιρετικό δωρεάν  εργαλείο που μας χάρισε η τεχνολογία θα έπρεπε να είναι προς την εξυπηρέτηση μας ,τείνει  να γίνει το Όπλο των αντίπαλων παρατάξεων. Για όλα αυτά τα αίσχη μας βεβαίως υπάρχουν πολλές αιτίες κατά την προσωπική μου άποψη. Η έλλειψη κανόνων και θεσμικού πλαισίου   από την ελληνική πολιτεία  ( αφού ο κάθε ένας αυτόκλητα βαφτίζεται Μελισσοκόμος  χωρίς γνώση και παιδεία ), ενώ ταυτόχρονα ηθελημένα η αθέλητα το κράτος μας  παραχώρησε εξουσίες σε ανθρώπους  που δεν μπορούσαν και δεν μπορούν να διαχειριστούν τα μελισσοκομικά θέματα. Άμοιρη ευθυνών  δεν είναι και η ΟΜΣΕ η οποία δεν γεννήθηκε  χθες. Όμως δεν φέρει   ο νυν  πρόεδρο  της ευθύνη για όλα τα δεινά ( αυτός φέρει τις  δικές του για το χρονικό διάστημα  της θητείας του ). Συμμέτοχοι στο πρόβλημα είμαστε  οι ίδιοι οι Μελισσοκόμοι για πολλά κακά, είτε με την συμπεριφορά μας , είτε με την παθητικότητα μας ( βλέπε π.χ Κέντρα Μελισσοκομίας , τρόποι εκλογής Συλλόγων , και ΟΜΣΕ, ) , ενώ άμοιροι ευθυνών δεν είναι και  οι Επιστήμονες μας . Έτσι φτάσαμε σχεδόν  καθημερινά  να βλέπουμε ευτράπελα στο διαδίκτυο , να χειραγωγείται ο αδαής μελισσοκόμος , να παρασύρεται ο λίγο πιο έμπειρος , να βρίζει ό ένας τον άλλο , και να έχει χωριστεί η μελισσοκομία μας σε χίλια κομμάτια. Επίκαιρο  σήμερα όσο  ποτέ άλλοτε το αρχαίο ρητό Δρυός Πεσούσης Πας Ανήρ  Ξυλεύεται . Που σημαίνει ελληνικά και λαϊκιστή  όποιος  βρεθεί ανήμπορος για μια στιγμή  τρέχουν όλοι να τον κατασπαράξουν . Θα μας πει κάποιος πως αυτό είναι φυσιολογικό , και πάντα συνέβαινε  , αφού μέσα στο πλήθος  και στο μπούγιο , αλλά και πίσω από την οθόνη του Laptop  και του κινητού μας  είναι εύκολο να ρίξουμε απεριόριστη λάσπη , κακοήθειες και ένα σωρό βλακείες, αλλά να το παίξουμε και πολύξεροι . Η Ζήλεια φαίνεται να μεσουρανεί ,  δεν δεχόμαστε  την διαφορετική άποψη , πόσο δε την ανωτερότητα και την προκοπή  του άλλου .Η Πρόταση μου ως απλού Μελισσοκόμου   είναι : Να  ελαττώσουμε την ένταση και  την βλακεία που κυριαρχεί  τελευταία, λιγότερα  νεύρα  σεβασμό στους  συναδέλφους μας , να ασχοληθούμε με την κύρια δράση μας , πως να βγάλουμε την Μελισσοκομία από την δική της κρίση , να αυξήσουμε το βιοτικό μας επίπεδο , και να μην καταφεύγουμε διαρκώς, σε λοιδορίες ,σε  αλληλοσπαραγμούς , στην διαπόμπευση , στην εξόντωση , και τον εξευτελισμό  των άλλων μελισσοκόμων( αυτό αφορά και τα διάφορα site , που διαμορφώνουν άποψη όπως τον Πάπα του Βατικανού ). Αυτό που μας ενώνει είναι η Μέλισσα και η αγάπη μας για την Μελισσοκομία . Ο Εχθρός μας είναι οι ασθένειες των μελισσιών , η κατάρρευση των μελισσιών , τα φυτοφάρμακα , οι κλέφτες μελισσιών  οι χαμηλές τιμές του μελιού , οι αθρόες εισαγωγές και βαφτίσεις των μελιών  και οι καμικάζι  μελισσοκόμοι( αυτοί που δεν έχουν μελίσσια και πωλούν μέλι ) . Λυπάμαι  αν με αυτές τις αιρετικές ή και σκληρές  μου απόψεις   στενοχωρήσω κάποιους, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να αρχίσουμε να τα λέμε δημόσια  και να μην τα κρύβουμε κάτω από το χαλί . Καρακωστίδης  Νικόλαος  - Πρόεδρος του Μελισσοκομικού  Συλλόγου Ν. Ροδόπης «Το Κεντρί».